Με το έργο Gnawa μεταφερόμαστε στο κομμάτι εκείνο της Μεσογείου όπου η Ισπανία συναντά το Μαρόκο. Ο τίτλος παραπέμπει σε λαούς της βορειοδυτικής Αφρικής, ενώ ολόκληρο το έργο είναι χτισμένο πάνω σε ρυθμικούς βηματισμούς, έντονες κινήσεις της λεκάνης και ελευθερία στον κορμό.
Το O Domina Nostra, βασισμένο στο ομώνυμο μουσικό κομμάτι του Χένρυκ Γκουρέτσκι, ξεδιπλώνεται γύρω από την πρωταγωνιστική φιγούρα της Παρθένου Μαρίας, την οποία περιβάλλει χορός δέκα ανδρών. Εμπνευσμένος από τη σκούρα εικόνα της Παναγίας στο ναό του λόφου Γιάσνα Γκούρα, ο Ντουάτο παρουσιάζει εδώ τη γυναικεία φιγούρα ως τον κρίκο μεταξύ θεϊκού και γήινου, ή αθανασίας και θνητότητας, ένα σύμβολο ανεξαρτησίας και, συγχρόνως, πίστης, ευλάβειας και αιωνιότητας.
Τέλος, το έργο White Darkness, σε μουσική Καρλ Τζένκινς, το οποίο μάλιστα συμπεριλαμβάνεται από το 2006 και στο ρεπερτόριο του Μπαλέτου της Όπερας του Παρισιού, αποτελεί έναν ανοιχτό συλλογισμό του Ντουάτο γύρω από το σύγχρονο και επίμαχο θέμα των ναρκωτικών.
Gnawa
Χορογραφία: Nacho Duato
Μουσική: H. Hakmoun / A. Rudolph; J.A. Arteche / J. Paxariño; R. Abou-Khalil, Velez, Kusur and Sarkissian
O Domina Nostra
Χορογραφία: Nacho Duato
Μουσική: Henryk Gόrecki
White Darkness
Χορογραφία: Nacho Duato
Μουσική: Karl Jenkins
Καλλιτεχνικός διευθυντής: Hervé Palito
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου