ΚΟΣΜΟΣΥΡΡΟΗ ΚΑΙ ΣΥΓΚΙΝΗΣΗ ΧΘΕΣ ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΣΤΗΝ ΚΗΔΕΙΑ ΤΟΥ ΒΕΓΓΟΥ Είπαν αντίο στον «Θανάση τους»

Ενα βουβό ποτάµι κόσµου απλωνόταν χθες στον πεζόδροµο του Θησείου και κατέληγε στην εκκλησία της Αγίας Μαρίνας για να αποχαιρετήσει τον αγαπηµένο κωµικό Θανάση Βέγγο
Λαοθάλασσα χθες στον πεζόδροµο της Αποστόλου Παύλου στο Θησείο. Για τον Θανάση Βέγγο. Μουδιασµένοι παρατηρούσαν οι θαµώνες των καφέ. Σαστισµένοι και οι τουρίστες.
Σε ένα βουβό ποτάµι κόσµου – απλοί,λαϊκοί άνθρωποι, θαυµαστές του, κι ανάµεσά τους πολλοί νέοι – είχε µετατραπεί ο πεζόδροµος, από το ύψος της οδού Αγίας Μαρίνας έως τον σταθµό του Ηλεκτρικού. Και αυτό παρ’ ότι η κηδεία του έγινε µέσα σε ένα σχεδόν 24ωρο από τον θάνατό του και η οικογένειά του γνωστοποίησε µόνον τον τόπο της κηδείας αλλά όχι και τον τόπο της ταφής του επιθυµώντας να κρατήσει αυστηρά ιδιωτική την τελετή.
Αγόρια µε κόκκινα µάτια. Και κορίτσια, που περίµενες υπό άλλες συνθήκες να σπαράζουν για τον Σάκη Ρουβά, να σκουπίζουν τα δάκρυά τους για τον χαµό του Θανάση Βέγγου.
«Μου αρέσει πολύ ο κινηµατογράφος κι έβλεπα τις ταινίες του στην τηλεόραση. Μου κρατούσε συντροφιά µε τις ταινίες του», διηγείται η νεαρή Γεωργία µέσα σε αναφιλητά κατηφορίζοντας την Αποστόλου Παύλου µετά τη νεκρώσιµη ακολουθία (προεξάρχοντος του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύµου) και το λαϊκό προσκύνηµα που ακολούθησε. «Ηταν η παρέα µου. Οταν ήµουν στεναχωρηµένη, µου έφτιαχνε τη διάθεση. Με έκανενα γελάω. Πώς να τον ξεχάσω;
Και να θέλω, δεν µπορώ, τη µέρα της γιορτής του έχω γενέθλια».
Χιλιάδες ήταν εκείνοι που τα παράτησαν όλα και βρέθηκαν αρκετά νωρίτερα από τις 14.00 στην Αγία Μαρίνα. Η στάση του Ηλεκτρικού στο Θησείο έµοιαζε µε εκείνη του Μετρό στο Σύνταγµα σε ώρα αιχµής. «Λες να µας αφήσουν να προσκυνήσουµε; Να του αφήσουµε τα λουλούδια;», αναρωτιόταν µια κυρία κρατώντας µια αγκαλιά γαρίφαλα, ανηφορίζοντας µε τη φίλη της τον πεζόδροµο προς την εκκλησία.
Το αδιαχώρητο µέσα κι έξω από την Αγία Μαρίνα. Κάποιοι προνοητικοί χτύπησαν πόρτες κοντινών σπιτιών και βρέθηκαν στις γύρω ταράτσες. Αλλοι κρέµονταν στα κάγκελα του περιβάλλοντος το Αστεροσκοπείο χώρου. Ο κόσµος προσπαθούσενα κάνει ησυχία. ∆εν κρατήθηκε όµως και ξέσπασε σε παρατεταµένο χειροκρότηµα όταν το φέρετρο βγήκε από την εκκλησία.
Η αγαπηµένη σύζυγός του, Μίνα, ήταν εµφανώς καταβεβληµένη. Με λαχτάρα πετάχτηκε από την καρέκλα όπου ξαπόσταινε για να χαϊδέψει για τελευταία φορά «τον Θανάση της» την ώρα που κάποιοι έριχναν – και από µακριά – λουλούδια.
Οι κάµερες των καναλιών σε παράταξη. Κάποιοι ρωτούσαν πού θα γινόταν η ταφή. Τα συνεργεία έφυγαν για το Α’ Νεκροταφείο. Μάταια. Η ταφή θα γίνει σε πολύ στενό οικογενειακό κύκλο ύστερα από επιθυµία του Θανάση Βέγγου.


«Σαν τον Καζαντζίδη...»

Αρκετοί ταξίδεψαν αυθηµερόν από διάφορα µέρη την Ελλάδας.
«Από τη Λάρισα ήρθα για τον καλό µας άνθρωπο», µου είπε πεταχτά ένας 55άρης που βιαζόταν να προλάβει το τρένο της επιστροφής. Πρόσεξα έναν νέο, γύρω στα 25, µε κόκκινα τα γαλανά µάτια του. Είχε κρεµασµένη µια αθλητική τσάντα στον ώµο και κατέβαινε την Αγίας Μαρίνης σκουπίζοντας τα δάκρυά του. «Τον γνώριζες;» παίρνω το θάρροςκαι τον ρωτώ. «Οχι. Αλλά ήταν σπουδαίος. Ο,τι ο Καζαντζίδης για το τραγούδι», µου απάντησε ο Θάνος από την Ακράτα, ενώ στρέφει το βλέµµα του στο γκρι αυτοκίνητο µε τη σορό του Θανάση Βέγγου που ανηφόριζε την Αποστόλου Παύλου...